Na 18 jaar als ‘VIC’er’ besloot Marleen Duineveld (57) om nog één carrièreswitch te maken. Als financieel adviseur bij de gemeente Texel krijgt ze weer volop energie van alle uitdagingen op haar bordje. In de wetenschap dat ze met het Finoliaportaal een wereld aan know-how achter zich heeft staan en op haar eigen tempo nieuwe kennis kan opdoen.
“Ik was eigenlijk niet op zoek naar een andere baan, had het prima naar mijn zin bij de gemeente Schagen. Maar toen een bureau me benaderde voor deze functie, prikkelde me dat wel. Ik dacht: als ik nog een keer een stap wil zetten, moet ik het nu doen.”
“Texel is een kleine gemeente met 13.815 inwoners. Als adviseur heb je hier een breed takenpakket. Mijn rol omvat het hele sociaal domein: jeugd, WMO, participatiewet, het sociaal werkbedrijf, de opvang van Oekraïners en onderwijshuisvesting. Ik adviseer beleidsmedewerkers over de financiële onderbouwing van beleidsstukken. Daarnaast haal ik informatie op uit de organisatie voor de begroting, jaarrekening en tussenrapportages.”
“Ik moet eerlijk zijn: het was best een beetje een sprong in het diepe. Mijn voorganger was al weg en we hebben een compact team waarin iedereen zijn eigen domein heeft. Ik moet dus veel dingen zelf uitzoeken, bijvoorbeeld als het gaat om de verantwoording van SiSa-geldstromen voor de financiering van scholen en geldstromen voor de noodopvang van Oekraïners. Maar dat is juist ook leuk. Het zorgt dat ik weer op scherp sta.”
“Aanvankelijk wilde ik me laten bijscholen voor deze nieuwe functie. Maar tijdens een opleidingsdag zei een docent: je hebt al zoveel ervaring, waarom ga je niet gewoon aan de slag en sluit je je aan bij het Finoliaportaal? Dat scheelt je veel tijd. In plaats van dat je elke week een dag in de schoolbanken zit, kan je op je eigen tijd e-learnings volgen en gericht vragen stellen.”
Als ik terugkijk, ben ik ontzettend blij dat ik de sprong gewaagd heb en van baan geswitcht ben. Het geeft ontzettend veel energie om je weer ergens helemaal in vast te bijten, om nieuwe dingen te leren. Ook over mezelf. Het voelt alsof ik me weer moet bewijzen en dat is stiekem heel leuk. En ja, naar een eiland heb je een wat langere reistijd. Maar het is een prachtige reis en met mijn elektrische fiets ben ik vanuit de haven zo op het gemeentehuis.”
